تدوین مدل ساختاری نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی در بین کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی ، تدوین مدل نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (890 =N)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 396 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری جمع‌آوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) و سرمایة اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) بود. روایی صوری پرسشنامه‌ها توسط 15 تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و پایایی آن‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در یک نمونه اولیه 30 نفره برای پرسشنامه نوآوری سازمانی و سرمایة اجتماعی به ترتیب 928/0 =α و 971/0=α گزارش شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزار SPSS23 و LISREL8.5 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مدل ساختاری نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی نشان داد که تمامی سوالات دارای اثر معناداری در مدل ارائه شده می‌باشند (01/0>P). شاخص‌های برازش مدل ساختاری از برازندگی مناسبی برخوردار است. همچنین سرمایة اجتماعی توانسته اثر معناداری بر نوآوری سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان داشته باشد (01/0>, P19/11=, t64/0=β). به نظر می‌رسد سرمایة اجتماعی بر فعالیت‌های نوآوری سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیر معناداری دارد. این امر می‌تواند صرف خلق ایده‌های جدید و فعالیت‌های نوآورانه در این وزارتخانه گردد.